A nosa rapazada dos clubs de lectura de 2º de ESO e de 1º de ESO (grupos 1 e 2) recibiu con moita ilusión e agarimo a escritora brasileira Marina Colasanti para conversar con ela sobre contos de fadas e princesas, sobre unicornios e reis, sobre tecelás ( el confesou gostar muito de tecer!), xogos e espellos que poboan o fermolo libro que tiñan lido da autora: O labirinto do vento.
Os compoñentes dos clubs esperaban con moita espectación a Marina Colasanti xa que o libro e a interpretación dos contos foran moi debatidos nos encontros lectores e de certo que ficaron marabillados coa gran personalidade da autora, coas súas fermosas palabras, coa historia do pombo que lles narrou ( un agasallo dos deuses), e coa sonoridade do seu brasileiro (descubrindo encantados que podían entendela sen problemas).
Ben certo é tamén que a autora ficou tamén encantada coas crianças, de como tiñan preparada a súa visita e das preguntas que lle fixeron. Unha xornada moi emotiva para o alumnado clubeiro e tamén para as coordinadoras clubeiras que os acompañamos neste encontro. Todos e todas namoramos de Marina Colasanti.
Marina Colasanti é
unha das escritoras e contadoras de contos de máis sona internacional,
mundialmente premiada e agasallada polas súas obras e de certo que foi un luxo
para nós desfrutar da súa compañía na biblioteca do Sánchez Cantón.
Os compoñentes dos
clubs esperaban con moita espectación a Marina Colasanti xa que o libro e a
interpretación dos contos foran moi debatidos nos encontros lectores e finalmente
ficaron marabillados coa gran personalidade da autora, coas súas fermosas
palabras, coa historia do pombo que lles narrou (un agasallo dos deuses), e coa
sonoridade do seu brasileiro (descubrindo encantados que podían entendela sen
problemas).
Sobre os contos de O labirinto do vento a
autora dixo:
“ Eu non quixen vincular unha única mensaxe en
cada conto, iso é muito pobre; cada conto ten muitas mensaxes: ten as mensaxes
que o lector escoller para si; esa é a riqueza dos contos de fadas que sendo
metafóricos, eles xogan co inconsciente do lector e o lector tira dalí o que
lle convén, o que el prefere, aquilo que el precisa. O autor é cómplice do
autor neses contos.”
Ben certo é que a
autora ficou tamén encantada coas “crianças” asistentes ao encontro, de como
tiñan preparada a súa visita e das preguntas que lle fixeron.
Unha xornada moi
emotiva pois para o alumnado clubeiro e tamén para as coordinadoras clubeiras
que os acompañamos neste encontro.
Todos e todas os
presentes namoramos de Marina Colasanti.
(Vídeo de Salomé Díaz e fotos de Eva Mejuto)
Ningún comentario:
Publicar un comentario